Τετάρτη, 15 Απριλίου 2012
Η Φύση μας βυθίστηκε
κάπου εκεί στα ανοιχτά
του Συντελεσμένου Μέλλοντα.
Χτύπησε -πιστεύουν- παχύσαρκο παγόβουνο.
Χτυπάνε κι οι καμπάνες
και το λευκό πλήρωμα
συστήνανε συμπλήρωμα
και έτρεφαν να βοηθήσουν.
Μα σαν ο κόσμος να αρνείται
σαν να αισθάνονται περηφάνια
που άπρακτοι προσμένουν το τιτανικό τους τέλος.
"Τι νόημα έχει η ζωή χωρίς αμαρτία;"
(λένε
Μα τί νόημα δεν έχει η ζώη;)
Κορεσμένοι από την ίδια τους την αδράνεια
κουρασμένοι από την ίδια τους την απάθεια
αρχίζουν
κι αναρωτιούνται
αν προλαβαίνουν να σωθούν
μήπως μπορέσουν
προσπερνώντας υπεροπτικά
τις σωσίβιες λέμβους
- τρέχουν για να τρέξουν.
Μα είναι πλέον αργά - η Φύσις έχει πλέον βυθιστεί.
Η Φύση μας βυθίστηκε
κάπου εκεί στα ανοιχτά
του Συντελεσμένου Μέλλοντα.
Χτύπησε -πιστεύουν- παχύσαρκο παγόβουνο.
Χτυπάνε κι οι καμπάνες
και το λευκό πλήρωμα
συστήνανε συμπλήρωμα
και έτρεφαν να βοηθήσουν.
Μα σαν ο κόσμος να αρνείται
σαν να αισθάνονται περηφάνια
που άπρακτοι προσμένουν το τιτανικό τους τέλος.
"Τι νόημα έχει η ζωή χωρίς αμαρτία;"
(λένε
Μα τί νόημα δεν έχει η ζώη;)
Κορεσμένοι από την ίδια τους την αδράνεια
κουρασμένοι από την ίδια τους την απάθεια
αρχίζουν
κι αναρωτιούνται
αν προλαβαίνουν να σωθούν
μήπως μπορέσουν
προσπερνώντας υπεροπτικά
τις σωσίβιες λέμβους
- τρέχουν για να τρέξουν.
Μα είναι πλέον αργά - η Φύσις έχει πλέον βυθιστεί.
